Bądźmy miłosierni jak nasz Pan jest miłosierny

Istota nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego

Ufność określa naszą postawę wobec Boga. Obejmuje nie tylko cnotę nadziei, lecz także cnotę żywej wiary, pokory, wytrwałości i żalu za popełnione winy. Jest to postawa bezgranicznej ufności w Miłosierdzie miłości i wszechmocy Ojca Niebieskiego. Ufność stanowi podstawę nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego - jest ona zasadniczym wyrazem czci Miłosierdzia Bożego "Niepojętych łask pragnę udzielić duszom, które ufają Mojemu Miłosierdziu" (dz. 687). Ufność jest tak zasadniczym aktem nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, że już sama jedna, bez praktyki konkretnych form kultu, gwarantuje osiągnięcie łask związanych ogólnymi obietnicami, jakie Pan Jezus związał z tym nabożeństwem "Łaski z Mojego Miłosierdzia czerpie się jednym naczyniem, a nim jest ufność. Im dusza więcej zaufa, tym więcej otrzyma" (dz. 1578). Drugim istotnym elementem tego nabożeństwa jest miłosierdzie wobec bliźnich. Pan Jezus przypomina nam, że miłosierdzie mamy okazywać zawsze i wszędzie, nie możemy się od niego odsuwać ani go unikać. "Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy - czyn, drugi - słowo, trzeci - modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest niezbitym dowodem miłości ku Mnie. W ten sposób dusza wysławia i oddaje cześć miłosierdziu Mojemu" (Dz. 742). 

Obraz Miłosierdzia Bożego

Jego geneza wiąże się z objawieniem, jakie miała s. Faustyna w celi płockiego klasztoru 22 lutego 1931 roku. "Wieczorem, kiedy byłam w celi ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady (...) Po chwili powiedział mi Jezus: Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: 'Jezu, ufam Tobie'" (Dz. 47). Charakterystyczne dla tego obrazu są dwa promienie: czerwony i blady. Pan Jezus zapytany o ich znaczenie wyjaśnił: "Te dwa promienie oznaczają krew i wodę; blady promień oznacza wodę, która usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza krew, która jest życiem dusz" (Dz. 299). Te dwa promienie oznaczają więc przede wszystkim sakramenty święte. "Szczęśliwy kto w ich cieniu żyć będzie, bo nie dosięgnie go sprawiedliwa ręka Boga" (Dz. 299). Odpowiedzią na te dary miłosierdzia Bożego ma być postawa ufności, stąd w podpisie obrazu są umieszczone słowa: Jezu, ufam Tobie. Obraz przedstawiający miłosierdzie Boga wobec człowieka jest zarazem znakiem przypominającym ewangeliczne wezwanie do czynnej miłości bliźniego. Tak więc kult obrazu Jezusa Miłosiernego polega na ufnej modlitwie połączonej z uczynkami miłosierdzia wobec bliźnich. Do tak rozumianej czci obrazu Pan Jezus przywiązał szczególne obietnice. "Dusza, która czcić będzie ten obraz nie zginie" (Dz. 48) - powiedział, a więc dał obietnicę zbawienia, a także obietnicę dużych postępów na drodze do doskonałości chrześcijańskiej - "zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi duszy, oraz łaskę szczęśliwej śmierci" (Dz. 48). Pan Jezus nie ograniczył swej hojności do tych łask szczegółowych skoro powiedział: "Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła Miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: "Jezu, ufam Tobie"" (Dz. 327). "Przez obraz ten udzielać będę wiele łask dla dusz" (Dz. 570).

Święto Miłosierdzia Bożego

"Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia" (Dz. 299). "Dusze giną mimo Mojej gorzkiej męki, daję im ostatnią deskę ratunku, to jest święto Miłosierdzia Mojego. Jeżeli nie uwielbią miłosierdzia Mojego, zginą na wieki" (Dz. 965). Z tym dniem, a ściślej mówiąc - z Eucharystią przyjętą w tym dniu związana jest największa obietnica: "zupełnego odpuszczenia win i kar" (Dz. 300). Ta łaska jest czymś znacznie większym niż odpust zupełny. Ten polega bowiem tylko na darowaniu kar doczesnych, należnych za popełnione grzechy, ale nie jest nigdy odpuszczeniem samych win. Najszczególniejsza łaska jest zasadniczo również większa niż łaski sześciu sakramentów, z wyjątkiem sakramentu chrztu świętego, albowiem odpuszczenie win i kar jest tylko sakramentalną łaską chrztu świętego. W przytoczonych zaś obietnicach Chrystus związał odpuszczenie win i kar z Komunią świętą przyjętą w święto Miłosierdzia (...). Jest to oczywiste, że komunia święta musi być nie tylko godna, ale musi spełniać podstawowe wymagania nabożeństwa do Miłosierdzia (ks. I. Różycki). Pan Jezus nie ograniczył swej hojności do tej jednej choć tak wyjątkowej łaski, ale obiecał, że wylewa całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła Miłosierdzia, bo w dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699). Wielkość tego święta polega m. in. na tym, że wszyscy ludzie, nawet ci, którzy dopiero w tym dniu się nawracają mogą uczestniczyć we wszystkich łaskach i doczesnych dobrodziejstwach, jakie Pan Jezus przygotował na to święto. Mogą je otrzymać zarówno poszczególne osoby, jak i wspólnoty ludzkie, byleby tylko z wielką ufnością o nie prosili. Przygotowaniem do tego święta ma być nowenna, polegająca na odmawianiu przez 9 dni - poczynając od Wielkiego Piątku - koronki do Miłosierdzia Bożego. Powszechnie znana jest także nowenna, którą Pan Jezus podyktował s. Faustynie do jej własnego użytku. Wierni mogą ją odmawiać z pobożności. Natomiast nowenna z koronki do Miłosierdzia Bożego stanowi przygotowanie do święta, jakiego sobie życzył Pan Jezus i z którym związał obietnicę wszelkich łask (Dz. 796).

Nabożeństwa i modlitwy do Miłosierdzia Bożego:

1. Godzina Miłosierdzia
   
   "O trzeciej godzinie błagaj Mojego miłosierdzia szczególnie dla grzeszników i choć przez krótki moment zagłębiaj się w Mojej męce, szczególnie w Moim opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego" (Dz. 1320). Pan Jezus pragnie, aby w tej godzinie chociaż przez krótki moment rozważać Jego bolesną mękę, w której w sposób najpełniejszy objawia się tajemnica Jego miłosierdzia. Poznanie jej prowadzi do modlitwy uwielbienia i dziękczynienia, a także błagania o potrzebne łaski dla całego świata, a szczególnie dla grzeszników, bo w tej chwili [miłosierdzie] zostało na oścież otwarte dla wszelkiej duszy. Z modlitwą w godzinie Miłosierdzia związał Pan Jezus obietnice wszelkich łask. "W tej godzinie nie odmówię duszy niczego, która Mnie prosi przez mękę Moją" (Dz. 1320). "W godzinie tej uprosisz wszystko dla siebie i dla innych" (Dz. 1572). Chrystus postawił więc trzy warunki konieczne dla spełnienia obietnic: modlitwa ma mieć miejsce o godzinie 300 po południu, ma być skierowana do Pana Jezusa i winno się w niej odwoływać do wartości i zasług Jego męki. Ponadto trzeba jeszcze zaznaczyć, że przedmiot modlitwy musi być zgodny z wolą Bożą, a sama modlitwa powinna być ufna, wytrwała i połączona z uczynkami miłosierdzia, co jest warunkiem prawdziwego nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego.
   
   
   
2. Koronka do Miłosierdzia Bożego
   
   

   Na początku:

   Ojcze nasz..., Zdrowaś Maryjo..., Wierzę w Boga...

    

   Na dużych paciorkach (1 raz):

   Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo

   najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa

   na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.

    

   Na małych paciorkach (10 razy):

   Dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas i całego świata.

    

   Na zakończenie (3 razy):

   Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny zmiłuj się nad nami

   i nad całym światem.

    

   Pan Jezus w kilkunastu objawieniach ukazywał wartość i skuteczność tej modlitwy oraz przekazał obietnice, jakie do niej przywiązał. "Przez odmawianie tej koronki podoba Mi się dać wszystko, o co Mnie prosić będą" (Dz. 1541) - powiedział do s. Faustyny, dodając: "jeżeli to (...) będzie zgodne z Moją wolą" (Dz. 1731). Szczególne obietnice dotyczą godziny śmierci: łaski szczęśliwej i spokojnej śmierci. Otrzymają je nie tylko ci, którzy sami tę koronkę odmawiają, ale także konający przy których inni jej słowami modlić się będą. "Kapłani będą [ją] podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku; chociażby grzesznik był najzatwardzialszy, jeżeli raz tylko zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia Mojego" (Dz. 687).

   
   
3. Litania do Miłosierdzia Bożego
   
   

   Litania pochodzi z Dzienniczka św. Siostry Faustyny 

    

   Miłosierdzie Boże, wtryskujące z łona Ojca - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, największy przymiocie Boga - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, tajemnico niepojęta - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, źródło tryskające z Trójcy Przenajświętszej - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, niezgłębione przez żaden umysł ludzki ni anielski - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, z którego tryska wszelkie życie i szczęście - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, ponad niebiosa - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, źródło cudów i dziwów - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, ogarniające wszechświat cały - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, zstępujące na świat w Osobie Słowa Wcielonego - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, które wypłynęło z otwartej rany Serca Jezusowego - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, zawarte w Sercu Jezusa dla nas, a szczególnie dla grzeszników - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, niezgłębione w ustanowieniu Hostii świętej - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, w ustanowieniu Kościoła świętego - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, w sakramencie chrztu świętego - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, w usprawiedliwieniu nas przez Jezusa Chrystusa - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, towarzyszące nam przez całe życie - ufamy Tobie 

   Miłosierdzie Boże, ogarniające nas szczególnie w godzinie śmierci - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, darzące nas życiem nieśmiertelnym - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, towarzyszące nam w każdym momencie życia - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, chroniące nas od ognia piekielnego - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, w nawróceniu grzeszników zatwardziałych - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, zdziwienie dla aniołów, niepojęte dla świętych - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, niezgłębione we wszystkich tajemnicach Bożych - ufamy Tobie 

   Miłosierdzie Boże, dźwigające nas z wszelkiej nędzy - ufamy Tobie 

   Miłosierdzie Boże, źródło naszego szczęścia i wesela - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, w powołaniu nas z nicości do bytu - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, ogarniające wszystkie dzieła rąk Jego - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, korono wszystkich dzieł Boga - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, w którym wszyscy jesteśmy zanurzeni - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, słodkie ukojenie dla serc udręczonych - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, jedyna nadziejo dusz zrozpaczonych - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, odpocznienie serc i pokoju wśród trwogi - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, rozkoszy i zachwycie dusz świętych - ufamy Tobie

   Miłosierdzie Boże, budzące ufność wbrew nadziei - ufamy Tobie

   Baranku Boży, który okazałeś największe miłosierdzie w odkupieniu świata na krzyżu - przepuść nam Panie Baranku Boży, który się miłosiernie ofiarujesz za nas w każdej Mszy św. - wysłuchaj nas Panie Baranku Boży, który z nieprzebranego miłosierdzia gładzisz grzechy nasze - zmiłuj się nad nami 

    

   K: Miłosierdzie Boże ponad wszystkie dzieła Jego

   W: Przeto Miłosierdzie Pańskie na wieki wychwalać będę. 

   
   Módlmy się:
   
   

   Boże, którego Miłosierdzie jest niezgłębione, a skarby litości nieprzebrane, wejrzyj na nas łaskawie i pomnóż w nas ufność w Miłosierdzie Swoje, byśmy nigdy w największych nawet trudnościach nie poddawali się rozpaczy lecz zawsze ufnie zgadzali się z Wolą Twoją, która jest samym Miłosierdziem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Króla Miłosierdzia, który z Tobą i Duchem Św. okazuje nam Miłosierdzie na wieki wieków. Amen. 
   
   
   

4. Nowenna do Miłosierdzia Bożego
   
   * Tekst nowenny pochodzi z Dzienniczka św. S. Faustyny * 
   
   + ŚWIĘTO BOŻEGO MIŁOSIERDZIA PRZYPADA ZAWSZE W PIERWSZĄ NIEDZIELĘ PO WIELKANOCY + 
   
   (Dz. 57) "...Nowenna do Miłosierdzia Bożego, którą mi kazał Jezus napisać i odprawiać przed świętem Miłosierdzia. Rozpoczyna się w Wielki Piątek. 
   
   Pragnę, abyś przez te dziewięć dni sprowadzała dusze do zdroju mojego miłosierdzia, by zaczerpnęły siły i ochłody, i wszelkiej łaski, jakiej potrzebują na trudy życia, a szczególnie w śmierci godzinie..." 
   
   - Dzień pierwszy: Dziś sprowadź mi ludzkość całą, a szczególnie wszystkich grzeszników, i zanurzaj ją w morzu miłosierdzia mojego. A tym pocieszysz mnie w gorzkim smutku, w jaki mnie pogrąża utrata dusz.(1210) 
   
   Koronka do Bożego Miłosierdzia... 
   
   - Dzień drugi: Dziś sprowadź mi dusze kapłańskie i dusze zakonne, i zanurz je w niezgłębionym miłosierdziu moim. One dały mi moc przetrwania gorzkiej męki, przez nich jak przez kanały spływa na ludzkość miłosierdzie moje.(1212)
   
   Koronka do Bożego Miłosierdzia... 
   
   - Dzień trzeci: Dziś sprowadź mi wszystkie dusze pobożne i wierne, i zanurz je w morzu miłosierdzia mojego; dusze te pocieszyły mnie w drodze krzyżowej, były tą kroplą pociech wśród goryczy morza.(1214) 
   
   Koronka do Bożego Miłosierdzia... 
   
   - Dzień czwarty: Dziś sprowadź mi pogan i tych, którzy mnie jeszcze nie znają, i o nich myślałem w gorzkiej swej męce, a przyszła ich gorliwość pocieszyła serce moje. Zanurz ich w morzu miłosierdzia mojego.(1216) 
   
   Koronka do Bożego Miłosierdzia... 
   
   - Dzień piąty: Dziś sprowadź mi dusze heretyków i odszczepieńców, i zanurz ich w morzu miłosierdzia mojego; w gorzkiej męce rozdzierali mi ciało i serce, to jest kościół mój. Kiedy wracają do jedności z kościołem, goją się rany moje i tym sposobem ulżą mi męki.(1218) 
   
   Koronka do Bożego Miłosierdzia... 
   
   - Dzień szósty: Dziś sprowadź mi dusze ciche i pokorne, i dusze małych dzieci, i zanurz je w miłosierdziu moim. Dusze te są najwięcej podobne do serca mojego, one krzepiły mnie w gorzkiej konania męce; widziałem je jako ziemskich aniołów, które będą czuwać u moich ołtarzy, na nie zlewam całymi strumieniami łaski. Łaskę moją jest przyjąć zdolna tylko dusza pokorna, dusze pokorne obdarzam swoim zaufaniem.(1220) 
   
   Koronka do Bożego Miłosierdzia... 
   
   - Dzień siódmy: Dziś sprowadź mi dusze, które szczególnie czczą i wysławiają miłosierdzie moje, i zanurz je w miłosierdziu moim. Te dusze najwięcej bolały nad moją męką i najgłębiej wniknęły w ducha mojego. One są żywym odbiciem mojego litościwego serca. Dusze te jaśnieć będą szczególną jasnością w życiu przyszłym, żadna nie dostanie się do ognia piekielnego, każdej szczególnie bronić będę w jej śmierci godzinie.(1224) 
   
   Koronka do Bożego Miłosierdzia... 
   
   - Dzień ósmy: Dziś sprowadź mi dusze, które są w więzieniu czyśćcowym i zanurz je w przepaści miłosierdzia mojego, niechaj strumienie krwi mojej ochłodzą ich upalenie. Wszystkie te dusze są bardzo przeze mnie umiłowane, odpłacają się mojej sprawiedliwości; w twojej mocy jest im przynieść ulgę. Bierz ze skarbca mojego Kościoła wszystkie odpusty i ofiaruj za nie...O, gdybyś znała ich mękę, ustawicznie byś ofiarowała za nie jałmużnę ducha i spłacała ich długi mojej sprawiedliwości.(1226) 
   
   Koronka do Bożego Miłosierdzia... 
   
   - Dzień dziewiąty: Dziś sprowadź mi dusze oziębłe i zanurz je w przepaści miłosierdzia mojego. Dusze te najboleśniej ranią serce moje. Największej odrazy doznała dusza moja w Ogrójcu od duszy oziębłej. One były powodem, iż wypowiedziałem; Ojcze, oddal ten kielich, jeżeli jest taka wola Twoja.- Dla nich jest ostateczna deska ratunku uciec się do miłosierdzia mojego.(1228) 
   
   Koronka do Bożego Miłosierdzia... 
   
   
5. Kontemplacja Bożego Miłosierdzia
   
   

   Aby odkryć choć w części istotę Miłosierdzia trzeba nam rozbudzić w sobie pragnienie jakie wypowiedział św. Filip Apostoł: "Panie, chcemy Cię zobaczyć". Mamy żyć nowymi siłami, nową energią płynącą z Eucharystii - bo w niej najpotężniej objawia się Boża Miłość. Trzeba nam zastygnąć przy Bożym Sercu, które odsłoni przed nami wielkość swojego Miłosierdzia. Wpatruj się w Jezusowe Oblicze, bo jest to coś niezwykłego, a jednocześnie coś zwyczajnego. Patrzeć na Niego, a On niech patrzy na mnie. Patrz w Pismo św., które ukazuje rysy Jezusa Miłosiernego. "Nieznajomość Pisma - jest nieznajomością Chrystusa" - mówi św. Hieronim. Możesz Go tam zobaczyć i odczuć Jego obecność. Nie tylko trzeba czytać słowa, ale trzeba je rozumieć, by nimi żyć, a przez nie upodabniać się do Jezusa Miłosiernego, o którym szeroko traktuje św. Łukasz w 15. rozdziale Ewangelii świętej. Przedstawia nam Jezusa, który swe Miłosierdzie roztacza nad liczną rzeszą ludzi. Wielokrotnie są to grzeszni, słabi, zagubieni, żyjący w niewiedzy, dusze zmierzające ku zatraceniu. On jednak z miłością, czułością, przebaczeniem i wiarą w dobro, które każdy z nas w sobie ma - biegnie do człowieka z wyciągniętą ręką, z gestem Miłosierdzia mówiąc: "Uważajcie na siebie" (Łk. 17,2), "Ja jestem" (21,8) i nieustannie wspiera was Moja prawica (por. Ps 18,36), bo w Miłosierdziu swoim Pan nie zostawia nas samym sobie! Boże Miłosierdzie jest sensem naszych życiowych poszukiwań. 
   
   

   - Ujrzeć Oblicze Boga Miłosiernego, to zapłonąć pragnieniem ukazywania Go innym. 

   - Odkrywać Boże Miłosierdzie poprzez Pismo, Eucharystię i natchnienia. 

   - Czerpać z Bożego Miłosierdzia łaski poprzez wiarę, nadzieję i miłość. 

   - Przyciągać do Bożego Miłosierdzia przez modlitwę, słowo i czyn. 

   - Nieustannie trwać przy Bogu poprzez kontemplację Jego miłosierdzia. 
   
   

6. Akty strzeliste
   
   
   

   Do Boga można przemawiać także bardzo krótkimi zdaniami, które nazywamy aktami strzelistymi. W ciągu dnia, kiedy jesteśmy w domu, na ulicy, w szkole, w pracy na wakacjach, jest to do tego wiele takich okazji. Taki akt strzelisty jest krótkim spojrzeniem ku Bogu. 
   Jezu, ufam Tobie! 
   Jezu, rozpal serce moje miłością. 
   Z Bogiem wszystko mogę. 
   Spocznij. Jezu, w sercu moim. 
   O mój Jezu, miłosierdzia. 
   Wszystko dla Jezusa. 
   Jezu Miłosierny wybaw mnie z jarzma grzechu! 
   O Maryjo Matko Miłosierdzia módl się za nami! 
   Dopomóż mi życiem odkrywać Twoje Miłosierdzie 
   Zanurz mnie w zdrojach swojego Miłosierdzia 
   Uwielbiam Cię Jezu za Twe Miłosierdzie 
   W chwilach próby bądź dla mnie Miłosierny 
   Panie, potrzebuję Twojej miłości 
   Przebacz mi Jezu w Miłosierdziu swoim 
   Zawierzam Ci swoje życie 
   Twój krzyż Panie niech mnie uczy Miłosierdzia 
   Nieskończone Miłosierdzie , przenikaj moją codzienność 
   Przebacz mi Jezu w Miłosierdziu Swoim 
   Zawierzam Ci Miłosierny Panie całe swoje życie 
   Ogarnij mnie Jezu łaską swego Miłosierdzia 
   Uczyń mnie apostołem Twojego Miłosierdzia 
   Chwała Ci Jezu Miłosierny 
   Daj mi poznać potęgę Twojego Miłosierdzia 
   Tulę się w ramionach Twojego Miłosierdzia 
   Ufam Miłosierdziu Twojemu 
   Skrusz moje serce Swoim 
   Rozpal mnie miłością płynącą z Twojego Miłosierdzia 
   Jezu Miłosierny - prowadź! 
   Panie, naucz mnie być miłosiernym 
   Bezkresna przepaści Miłosierdzia Bożego, kieruj życiem moim ! 

    

   
   
7. Akt oddania
   
   

   O najmiłosierniejszy Jezu, Twoja dobroć jest nieskończona, a skarby łask nieprzebrane. Ufam bezgranicznie Twojemu miłosierdziu, które jest ponad wszystkie dzieła Twoje. Oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, ażeby w ten sposób móc żyć i dążyć do chrześcijańskiej doskonałości. Pragnę szerzyć Twoje miłosierdzie poprzez spełnianie dzieł miłosierdzia, tak wobec duszy, jak i ciała, zwłaszcza starając się o nawrócenie grzeszników, niosąc pociechę potrzebującym pomocy, chorym i strapionym. Strzeż mnie więc, o Jezu, jako własności swojej i chwały swojej. Jakkolwiek czasami drżę ze strachu, uświadamiając sobie słabość moją, to jednocześnie mam bezgraniczną ufność w Twoje miłosierdzie. Oby wszyscy ludzie poznali zawczasu nieskończoną głębię Twego miłosierdzia, zaufali Mu i wysławiali Je na wieki. 
   
   

   Amen. 

   
   
8. Adoracja
9. Kanony
10. Pieśni
    
    Źródło: http://www.milosierdzieboze.pl/modlitwymb.php

• Uczynki miłosierdzia względem duszy:

1. Grzeszących upominać.
2. Nieumiejętnych pouczać.
3. Wątpiącym dobrze radzić.
4. Strapionych pocieszać.
5. Krzywdy cierpliwie znosić.
6. Urazy chętnie darować.
7. Modlić się za żywych i umarłych.

•  
• Uczynki miłosierdzia względem ciała:

1. Głodnych nakarmić.
2. Spragnionych napoić.
3. Nagich przyodziać.
4. Podróżnych w dom przyjąć.
5. Więźniów pocieszać.
6. Chorych nawiedzać.
7. Umarłych pogrzebać.